poniedziałek, 1 września 2008

2.3 PLANOWANIE - Metoda Alpen

Metoda ALPEN służy do prawidłowego sporządzania harmonogramu dnia

Harmonogram przyrządzamy na koniec poprzedniego dnia – pisemnie. Po pracy możemy skupić się na odpoczynku, nie myślimy o tym, co możemy zrobić jutro – wszystko jest już zaplanowane

Zastosowanie metody ALPEN podczas planowania przynosi duże efekty przy niewielkim nakładzie czasu (10 - 20 minut dziennie).


Pięć etapów metody ALPEN:


1. Zrób listę zadań, zapis – Na liście powinny się znaleźć zadania z planu tygodniowego lub miesięcznego, niezrealizowane czynności z poprzedniego dnia, czynności, które doszły dziś i są do załatwienia jutro, zadania, które maja deadline jutro oraz zadania rutynowe.


2. Oszacuj czas trwania czynności – Zapisz szacunkowy czas trwania każdej czynności i zsumuj czas wszystkich czynności. Przy określaniu czasu działań pamiętaj o regule Parkinsona, która mówi, że będziemy realizować dana czynność tyle czasu, ile zaplanowaliśmy na jej wykonanie.


3. Zarezerwuj czas na czynności nieprzewidziane - Pamiętaj o regule 60:40 i zaplanuj czas na rzeczy nieprzewidziane – Zaplanuj tylko 60% swojego czasu, co oznacza, że pracując planowo 8 godzin dziennie, potrzebujesz zaplanować 5godzin, aby plan był realny do spełnienia.


4. Wyznacz priorytety i deleguj zadania – Aby wyznaczyć priorytety, możesz zastosować matryce Eisenhowera lub analizę ABC. Pamiętaj o delegowaniu zadań, które nie są dla Ciebie strategicznie ważne.


5. Kontroluj realizację działań - Jeżeli czegoś nie wykonasz w danym dniu, przenieś zadanie na kolejny dzień – Jak wynika z doświadczenia, bardzo często nie udaje się załatwić wszystkich spraw, które zaplanowaliśmy na dany dzień. To naturalne i zdarza się nawet najlepszym, wiec zniechęcaj się i nie wpędzaj się w poczucie winy



Typy zadań:

A - takie zadanie które zajmuje 15% czasu którym dysponujemy, a daje 65% efektu – czy czynność była konieczna?
B - zabiera 20% czasu i daje 20% efektu – czy nakład czasu można czymś uzasadnić?
C - zabiera 65% i 15% daje efektu – czy realizacja była celowa (czy było to zaplanowane)?
D - przesuwane do usunięcia – czy moment realizacji był wybrany właściwie?

Co nam przeszkadza w zadaniach:

· typu A - złe nawyki, mechanizmy obronne, nie zidentyfikowane priorytety,
brak: ustanawiania celów, planowania, delegowania

· typu B – złe planowanie (zasada Parkinsona), pożeracze czasu

· typu C - mechanizmy obronne, złe planowanie

· typu D - dystraktory, złe planowanie nie uwzględniające krzywej wydajności dnia, brak kontroli

poniedziałek, 25 sierpnia 2008

2.2 PLANOWANIE - zasady i reguły planowania czasu

1. Żelazna reguła
Osoba, która nie planuje nigdy nie osiąga sukcesu.

2. Reguła 60/40
Należy zaplanować tylko określoną część czasu pracy, według doświadczenia tylko 60%. Reszta powinna pozostać niezaplanowana na wypadek niespodziewanych wydarzeń, zakłóceń (pożeraczy czasu). osobiste zainteresowania i potrzeby wymagają pozostawienia niewypełnionego, wolnego czasu.

Rozkład czasu powinien składać się z trzech części:

· ok. 60% czynności zaplanowane

· ok. 20% czynności nieoczekiwane (rezerwa czasu na sprawy płynące z zewnątrz, których nie sposób zaplanować, jak np. spóźniony autobus)

· ok. 20% na czynności spontaniczne (sprawy płynące z wewnątrz, czas aktywności twórczej)

3. Zasada Parkinsona:
Ilość czasu zaplanowana na wykonanie danej czynności w rzeczywistości tyle zabierze czasu.

4. Realistyczne planowanie
Należy planować tylko taką ilość zadań, która jest możliwa do zrealizowania.

5. Sprawy nie załatwione
Należy pamiętać o wszystkich nie załatwionych zadaniach, z których nie rezygnujemy, i umieścić je w następnych planach. Dzięki temu staną się one widoczne i zostaną uwzględnione w procesie dalszego planowania.

6. Terminy wykonania
Należy wyznaczyć ostateczne terminy załatwiania poszczególnych spraw. W ten sposób można uniknąć opóźnień wynikających z niezdecydowania i przesuwania czynności na inny termin.

7. Priorytety (hierarchia ważności)
Należy pamiętać o ważności zadań i poustawiać je w odpowiedniej kolejności wykonania.

8. Delegacja
Nie należy zapominać o możliwości delegowania zadań innym. Od samego początku należy ustalić jakie sprawy musza być załatwione osobiście, a jakie można delegować pracownikom.

9. Pożeracze czasu i rezerwy czasu
Należy zachować pewien procent czasu jako rezerwę na nieoczekiwane sprawy pojawiające się w ciągu dnia - nieoczekiwane wizyty lub rozmowy telefoniczne, kryzysy lub zbyt nisko oszacowany czas wykonywania poszczególnych czynności. Należy spróbować zredukować zakłócenia

10. Blokada czasu
Należy rezerwować sobie dłuższy, niezakłócony czas na wykonywanie większych zadań (czas bez zakłóceń, godziny blokady przyjęć pracowników klientów) i krótsze okresy na seryjne załatwianie większej ilości spraw drobniejszych na raz.

11. Czas na planowanie i aktywność twórczą
Należy rezerwować sobie określony czas na czynności związane z planowaniem i przygotowaniem pracy, kreatywność oraz doskonalenie zawodowe.

12. Rezultaty zamiast czynności
„Chodzi o to aby wykonywać właściwą pracę (działanie efektywne)
a nie jakąś pracę wykonywać właściwie (działanie efektowne)” Peter F. Drucker

Czynnościowa i efektywnościowa orientacja w działaniu wg W.Reddina
Nastawienie na czynność (wydajność) w porównaniu do orientacji na sukces (efektywność)
Właściwe załatwianie spraw zamiast załatwiania właściwych spraw
Rozwiązywanie problemów zamiast kreatywnego tworzenia alternatyw
Oszczędzanie środków zamiast ich optymalnego wykorzystania
Wypełnianie obowiązków zamiast osiągania wyników
Redukowanie kosztów zamiast podwyższania zysku

13. złota godzina
w zarządzaniu czasem - to czas przeznaczony na samodoskonalenie się. Zazwyczaj godzina przed rozpoczęciem właściwej pracy.

wtorek, 19 sierpnia 2008

2.1 PLANOWANIE - system oraz zalety

A goal without a plan is just a wish

Gdy już ustalimy jakie mamy cele, kolejnym etapem jest przygotowanie się do ich realizacji – czyli rozplanowanie w jaki sposób optymalnie wykorzystamy czas, który mamy w dyspozycji oraz w jaki sposób możemy zredukować czas trwania wykonywanych czynności.

Temat będzie omówiony w 3 blokach:

  1. System oraz zalety planowania
  2. Zasady i reguły planowania czasu (m.in. Reguła 60/40, Zasada Parkinsona)
  3. Sporządzanie harmonogramu dnia przy pomocy Metody Alpen

_________________________

System planowania czasu

Planowanie czasu jest ukierunkowane na osiągnięcie założonych strategicznych celów długoterminowych, które stopniowo zostały podzielone na przejrzyste, operatywne cele cząstkowe.
W życiu zawodowym można wyróżnić następujące okresy planowania:

· cele długoterminowe (3 do 5 lat albo więcej) - plany wieloletnie

· cele średnioterminowe (1 do 3lat) - plany roczne

· cele krótkoterminowe (3 miesiące do 1 roku) - plany kwartalne

· cele bieżące (1 tydzień do 3 miesięcy) - plany miesięczne i plany tygodniowe

Zalety planowania osobistym zarządzaniu czasem

Planowanie codziennej pracy, działań średnio- i długoterminowych oraz innych wydarzeń oznacza zawsze zysk na czasie, sukces i więcej swobody w stosunku do zadań, stojących przed każdym dniem.

Zalety:

· określanie celów zawodowych i prywatnych;

· lepsze i szybsze osiąganie celów zawodowych i prywatnych;

· realistyczna ocena celów w aspekcie niewielkiej ilości czasu;

· oszczędzanie czasu i uzyskiwanie go na rzeczywiście ważne zadania i cele;

· orientacja we wszystkich projektach, zadaniach i czynnościach pod względem czasu (co, kiedy i w jakim czasie jest do zrobienia?);

· lepsza ocena upływu czasu i świadomość potrzebnego czasu;

· koncentracja na rzeczywiście ważnych zadaniach i zapewnienie ich wykonania;

· unaocznienie bardziej i mniej ważnych czynności oraz zadań, które mogą być oddelegowane innym osobom;

· realistyczne wyznaczanie i dotrzymywanie terminów, określanie potrzebnego czasu;

· rezerwy czasu na rzeczy nieprzewidziane;

· czas do dowolnej dyspozycji w ciągu dnia;

· wstępna strukturyzacja i dzięki temu racjonalniejsze wykorzystanie przebiegu dnia;

· szybsze załatwianie spraw przez grupowanie zadań w bloki;

· unikanie pustych przebiegów czasowych u siebie i u innych (pracownicy);

· dobry klimat w pracy (dobre stosunki z pracownikami);

· zlecanie zadań do wykonania pracownikom;

· mniej pośpiechu i chaosu, więcej przewidzianych działań, lepsze rozplanowanie przerw;

· zmniejszenie stresu pozwalające na wydajniejszą pracę;

· więcej satysfakcji z pracy, zredukowanie presji terminów, mniej niecierpliwości.

Przez zwiększanie czasu na planowanie można zredukować czas niezbędny na wykonywanie zadań i zysk czasu wolnego. W pewnym momencie proces planowania osiąga punkt optymalny, od którego czas poświęcony na planowanie przestaje być efektywny ( przesadne planowanie)

Na każdy okres do zaplanowania należy przeznaczyć pewien czas na samo planowanie, nie więcej jednak niż 1% czasu.

środa, 13 sierpnia 2008

OKREŚLENIE CELU c.d.

Efektywne wyznaczenie celów

Wyznaczanie celów jest częścią osobistego planowania. Poprzez wyznaczenie celów decydujesz co chcesz osiągnąć i krok-po-kroku posuwasz się w kierunku tych celów. Proces wyznaczenia celów pozwala Ci wybrać gdzie chcesz zajść w swoim życiu. Jeśli precyzyjnie wiesz co chcesz osiągnąć, wiesz na czym się koncentrować aby to zrobić.

Przez wybranie jasno zdefiniowanych celów, możesz mierzyć ich osiąganie. Możesz patrzeć na postępy w tym co mogło się przedtem wydawać odległe i bezcelowe. Przez wyznaczenie celów podwyższysz również wiarę w siebie: udowodnisz swoje zdolności i kompetencje widząc osiągnięte cele, które sobie uprzednio wyznaczyłeś. Proces osiągania celów dodaje Ci pewności, iż będziesz w stanie osiągnąć wyższe i trudniejsze cele.

Wyznaczenie celu jest ważną metodą:

  • Decydowania co jest ważne dla Ciebie, aby to osiągnąć w Twoim życiu;
  • oddzielania tego co ważne, od tego co zbędne;
  • motywowania siebie do osiągnięć;
  • budowania Twojej pewności siebie bazującej na zmierzonym osiągnięciu celów.

Warto zacząć od wytyczenia celów życiowych, potem przechodzi przez listę planów mniejszego poziomu, osiągając dzienną listę do zrobienia. Przez ustawienie struktury tych planów, możesz podzielić największy życiowy cel w sporą ilość małych zadań, które musisz robić każdego dnia, aby osiągnąć życiowe cele.

Spróbuj wyznaczyć życiowe cele ze wszystkich ważnych obszarów Twojego życia, np. w kategoriach:

Kariera: Jaki stopień chcesz osiągnąć w swojej karierze?

Edukacja: Czy jest jakaś wiedza w szczególności, którą chcesz zdobyć?
Rodzina
: Czy chcesz być rodzicem? Jeśli tak – czy zamierzasz być dobrym rodzicem? Jak chcesz być widziany przez partnera;
Finanse:
Jak dużo chcesz zarabiać? Na jakim etapie?
Kondycja fizyczna:
Czy są jakieś cele atletyczne, które chcesz osiągnąć? Czy chcesz być zdrowym w późnym wieku? Jakie kroki zamierzasz podjąć aby to osiągnąć?

Gdy już zdecydujesz się na cele w tych kategoriach, przypisz im priorytet od 1 do 6. Potem przeglądnij wszystkie cele i zweryfikuj priorytety, aż będziesz zadowolony z tego, iż odzwierciedlają kształt życia, które chcesz prowadzić. Upewnij się, że wyznaczyłeś cele, które chcesz osiągnąć Ty, a nie Twoi rodzice, rodzina, czy pracodawca.

Gdy już wyznaczysz Twoje życiowe cele, ustaw 25-letni plan mniejszych celów, które powinieneś wypełnić aby osiągnąć Twój życiowy plan. Potem wyznacz 5-letni plan, roczny, 6-miesięczny, i miesięczny plan stopniowo mniejszych celów, które powinieneś osiągnąć aby osiągnąć Twój życiowy cel. Każdy z nich powinien bazować na poprzednim planie. W końcu przygotuj dzienną listę rzeczy do zrobienia, które powinieneś zrobić dzisiaj aby postępować w kierunku Twoich życiowych celów. Wreszcie przeglądnij swoje plany i upewnij się, że pasują do stylu życia, który chcesz prowadzić. Utrzymuj proces przeglądania i weryfikowania listy do zrobienia codziennie. Okresowo przeglądaj długoterminowe plany i modyfikuj je aby odzwierciedlały Twoje zmieniające się priorytety i doświadczenie.

Wskazówki do efektywnego wyznaczania celów:

  • Ustal każdy cel jako pozytywne zadanie: „Wykonaj tę technikę dobrze” jest dużo lepszym celem niż „nie rób tego głupiego błędu”.
  • Wyznacz precyzyjny konkretny cel, ustal daty, czas i kwotę, abyś mógł mierzyć stopień osiągnięcia..
  • Zapisz cele: to je skrystalizuje i da im większą "siłę".
  • Staraj się mieć cele niskiego-poziomu, które są małe i osiągalne. Jeśli cel jest zbyt duży, może się wydawać, że nie robisz żadnego postępu w jego kierunku.
  • Wyznaczaj cele których wykonanie zależy głownie od Ciebie: dbaj, aby wyznaczać takie cele, nad którymi masz jak największą kontrolę. Nie ma nic bardziej zniechęcającego niż nie osiągnąć swojego celu z powodów, które są poza Twoją kontrolą.
  • Wyznaczaj realistyczne cele: ważne jest abyś mógł je osiągnąć. Ludzie (rodzice, media, społeczeństwo) mogą wyznaczyć Ci nierealistyczne cele. Robią to często ignorując Twoje własne pragnienia i ambicje.
  • Nie wyznaczaj zbyt łatwych celów. Niektórzy mają tendencje do wyznaczania zbyt łatwych celów gdy boją się porażki lub są zbyt leniwi! Powinieneś wyznaczyć cele tak, aby były trochę powyżej tego co możesz teraz osiągnąć, ale nie tak daleko, żeby nie było nadziei, że je osiągniesz.
Twoje cele będą się zmieniały wraz z tym jak dojrzewasz – wyznaczaj je regularnie aby odzwierciedlić wzrost Twojej osobowości. Jeśli jakieś cele nie przyciągają Cię już ani trochę, zapomnij o nich. "Wyznaczanie celu" jest dla Ciebie, a nie odwrotnie – powinno Ci dawać przyjemność, satysfakcję i uczucie dokonania. Powinieneś nagradzać się odpowiednio po osiągnięciu każdego celu. Wyciągać, kiedy można, odpowiednie lekcje na przyszłość i stosować tę wiedzę w przyszłości.

czwartek, 24 lipca 2008

1. OKREŚLENIE CELU

temat dosc prosty, ale ze z paru artykulow, to troche zajmuje.

w skrocie: wyznaczenie celow, ktore chcemy osiagnac bardzo pomaga w skutecznym ich wykonaniu :)

cos na zasadzie jak chodzenie po lesie - jesli okreslimy sobie wczesniej, ze chcemy dotrzec na jakas polane i wyszukamy sobie odpowiednie miejsca na mapie, to szybciej ja znajdziemy niz jak bedziemy sie blakac po lesie, az moze uda nam sie w koncu natrafic na odpowiednie miejsce...

przy wyznaczaniu celow, malezy kierowac sie kilkoma regulami (np. zasada SMARTER) - zeby chociazby uniknac potem frustracji, gdy nasze cele beda niemozliwe do spelnienia

_______________________________________________________

Wyznaczanie celów, planowanie i organizowanie czasu

Każdy z nas wyznacza sobie w życiu cele, które chce osiągnąć. Jednym przychodzi to z łatwością, inni napotykają wiele przeszkód na drodze do ich realizacji. Co jest tego przyczyną? Zapewne zastanawiasz się czasem, dlaczego nie udało Ci się osiągnąć celu. Zabrakło Ci wiary? Wytrwałości? Czy może nie skupiłeś się na sprawach istotnych, które wyznaczają drogę do celu? Zaczynając realizować swoje cele, powinieneś skierować uwagę na najważniejsze elementy wykonywanych czynności tak, aby zmobilizować swój wysiłek w wyznaczonym kierunku i z wytrwałością realizować plan.

Cele - mobilizują wysiłek zawodników, wydłużają wytrwałość zawodnika w treningu, warunkują rozwój nowych strategii działania , prowadzą do wyostrzonej koncentracji,. dostarczają motywacji

Rodzaje Celów

wg czasu:

· Życiowe · długoterminowe (3-5 lat)
· średnioterminowe (1rok)
· krótkoterminowe (1-3 miesięcy)
· bieżące (tydzień)

wg obszaru
· osobiste
· zawodowe

wg zorientowania
· cel mistrzowski (performance) – obejmuje standard wykonania czynności – zalecany
· cel wynikowy – związany z wynikiem np. dostanę premię

Efektywność Formułowania Celów

·44 na 56 badań wskazuje na silny lub średni wpływ formułowania celów na wykonanie czynności (Singer)

· 90% opracowań wykazuje na pozytywny wpływ formułowania celów na wykonanie czynności (Locke)

· Trudne cele są skuteczniejsze niż cele łatwe lub "do your best" (Botterill, 1977) · Formułowanie celów jest skuteczną techniką jedynie w przypadku systematycznego stosowania (Burton, 1993)

Zasady Wyznaczania Celów · Pozytywnie sformułowany · Dotyczący konkretnego zadania · Cel mistrzowski · Cel odnoszący się do Ja · Cele startowe i treningowe · Cel trudny, ale realny · Ustalony czas wykonania · Ustalona forma informacji zwrotnych · Cel musi być zapisany · Konsekwentne zaangażowanie

· zasada SMARTER

Specific – specyficzny
Measurable – mierzalny (możliwy do zweryfikowania)
Achievable – osiągalny
Realistic – realistyczny
Time oriented - zorientowany w czasie
Exciting – ekscytujący (musi nas interesować)
Recorded – zapisany

Proces Formułowania Celów

Programowanie celów – Metoda siedmiu kroków

1. Sporządź listę wszystkich możliwych celów

2. Wybierz priorytety i określ ramy czasowe

3. Oceń aktualną sytuację

4. Ustal cele pośrednie (podcele)

5. Zaprogramuj swoje cele

6. Rozpocznij realizację

7. Poddawaj ciągłej kontroli i modyfikacjom swoje cele i zachowania

Bariery i Przeszkody w Wyznaczaniu Celów · Ograniczamy sami siebie w obawie przed porażką · Myślimy, że zabiera to dużo czasu · Obciąża nas to, co nie jest jeszcze nawykiem · Problem w wyznaczeniu konkretnego celu · Wyznaczanie zbyt wielu celów w krótkim czasie · Problem w dostosowaniu celów do własnych możliwości · Problem w określaniu celów mistrzowskich

_______________________________________________________

Określanie celu

Efektywne kierowanie przedsiębiorstwem możliwe jest tylko wówczas, gdy realizuje ono jasne, jednoznaczne cele i gdy istnieje kontrola stopnia ich realizacji. Cele stanowią wyzwanie dla wszystkich zaangażowanych i wyzwalają działania: człowiek wie czego chce i jaki wynik końcowy ma uzyskać. Cele są również miernikiem przy ocenianiu osiągnięć.

Określanie celów jest bardzo potężną techniką, która bardzo mocno odbija się na osiągnięciach w każdej dziedzinie życia. Dzięki temu wiadomo na czym trzeba się skoncentrować, co usprawnić i jakie są przeszkody. Wyznaczenie celów umożliwia skoncentrowanie się na właściwych zadaniach, daje długookresową wizję i krótkookresową motywację, pomaga również zorganizować zasoby.

Cele stają się wyzwaniem i uwalniają energię konieczną do podjęcia odpowiednich działań, są również miarą służącą do oceny wydajności.

Określanie celów to permanentny proces, nie można ich wytyczyć raz na zawsze, ponieważ ulegają ciągłym przeobrażeniom.

Przy formułowaniu celów należy trzymać się następujących zasad:

· muszą być one wyraźnie określone;

· należy się upewnić, czy odnoszą się do konkretnych zadań;

· musza być krótkie;

· musza być realistyczne;

Parametrami określającymi dobrze postawiony cel są cechy nazywane akronimem SMART, pochodzącymi od angielskich słów: [cut]

Wyniki badań (Damond Burton, 1983, Pearson, Tweddle, 1984) wykazały, że ludzie, którzy efektywnie używają technik stawiania celów:

· mniej cierpią z powodu stresu i niepokojów

· lepiej się koncentrują

· przejawiają więcej zaufania do siebie

· efektywniej działają

· potrafią kontrolować postępy podczas wykonywania

_______________________________________________________

Określanie celu

Zasady

a) Zapisać cel (Zdiagnozowanie do czego chcemy dojść)

b) Termin realizacji (do kiedy mam zorganizować)

c) Diagnozowanie środków realizacji celu (co ja umiem, czego nie umiem aby osiągnąć cel)

Pragnienia | Konieczne środki co jest niezbędne? | Analiza sytuacji. czym dysponuję? | Analiza sytuacji.czym nie dysponuję? | Sposób postępowania. Zmiany

1. cel 1

2. cel 2

3. cel 3

Ustalony cel musi być znamiona realności.

Nawyk zapisywania codziennie

(co jest niezbędne, czym dysponuje, czym nie, co mam robić po kolei)

_______________________________________________________

Ustanowienie celów

Więcej osiągają ci, którzy mają jasno zdefiniowane cele (J. Ditzler)

Planując i zapisując swoje cele wyrażasz pragnienie życia zintegrowanego ze swoim ideałem, misją i wartościami, zbudowanym na tym wszystkim, czego doświadczyłeś do tej pory i czego się nauczyłeś. Przede wszystkim spójrz na swoją misję: co mógłbyś zrobić tym roku, aby ją realizować? Nie przechodź dalej, jeśli nie wypiszesz kilku pomysłów. Przyjrzy się jeszcze raz swojej misji i swojemu życiu: jakie role pełnisz w tym życiu (np. rodzic, dziecko, kierownik działu sprzedaży, chrześcijanin, wnuk, partner, gospodyni domowa, terapeuta).

Skup się na kilku najważniejszych dla siebie rolach. Wyobraź sobie, ze nadchodzący rok, to twoja wytężona praca w obrębie tych właśnie ról, które integralnie wprzęgnięte są w twoją misję życiową. Wypisz po kilka ( do dziesięciu) rzeczy, które chciałbyś zrobić aby jak najpełniej zrealizować się w obrębie każdej z ról.

WYBÓR NAJWAŻNIEJSZYCH CELÓW

Popatrz teraz na swoje cele, związane ze swoją misja i wartościami, a także z pełnionymi rolami. To jesteś ty w nadchodzącym roku. Spójrz na pierwsze pytania i przejrzyj notatki z odpowiedziami, aby przypomnieć sobie, czego dowiedziałeś się na swój temat i na temat swojego życia. Szczególnie zwróć uwagę na wytyczne i rady, jakich sobie udzieliłeś na podstawie nauk płynących z twojego życia. Patrz teraz razem na cele i na te wytyczne, i zastanów się:

• Co będzie dla ciebie najważniejsze w nadchodzącym roku?

• Uporządkuj swoje cele pod kątem ważności w nadchodzącym roku i wybierz najwyżej 10, które najwięcej dla ciebie znaczą, najbardziej zmienią twoje życie.

• Jeśli twoje cele z roku na rok, pozostają tylko zapisane i w sferze pobożnych życzeń, twoim priorytetem w nadchodzącym roku, jako cel nr 1, to zdobyć cnotę wytrwałości (bez niej żadnego innego, choćby najwspanialszego celu nie osiągniesz)

• Sprawdź, czy każda rola ma przynajmniej jeden cel

SPRAWDZIAN WYBORU CELÓW

Teraz masz wypisanych na kartce dziesięć najważniejszych celów na nachodzący rok. Dokonaj teraz testu swoich celów za pomocą poniższej metody.

1. Usuń ze swojej listy te cele, których NA PEWNO nie osiągniesz, nie chcesz osiągnąć, albo wywołują w tobie twój lęk i poczucie winy z powodu tego, że nie masz ochoty ich realizować. Usuń wszystkie pobożne życzenia. Wprowadź na ich miejsce inne i wróć z powrotem do testu.

2. Sprawdź czy cel jest konkretny, to znaczy, czy wiesz, jakich rezultatów chcesz się spodziewać po jego realizacji:

Cele niekonkretne:
- odnowić więź ze swoim synem
- lepiej pracować
- rozwijać się duchowo

Cele konkretne:
- spędzać z synem część weekendu (sobota wieczorem) na wycieczce, wspólnym majsterkowaniu, chodzeniu na basen i rozmowach o tym co DLA NIEGO jest ważne
- Nie spóźniać się do pracy i opracowywać codziennie przynajmniej 5 klientów
- codziennie wieczorem modlić się

3. Sprawdź, czy cel jest wymierny: ile? Jak dużo? Jak często? Określ ilościowo każdy cel, aby na koniec roku móc określić ile osiągnąłeś danego celu
- schudnąć 5 kg
- codziennie pisać bloga
- biegać 3 razy w tygodniu

4. Sprawdź czy cele będziesz mógł formułować w sposób pośredni (jako cele miesięczne):
Na przykład twój cel roczny: „Osiągnąć idealną wagę 65 kg"

Twoje cele pośrednie:
Styczeń: Pójść do dietetyka, opracować dietę i zestaw ćwiczeń ruchowych
Luty: osiągnęłam wagę 70 kg
Marzec: osiągnęłam wagę 69,5 kg (kontrolna wizyta u dietetyka)
Itd.

Skontroluj czy cel jest roczny (końcowy) lub pośredni

5. Sprawdź czy cel zaczyna się od czasownika. Przyjrzyj się słowom, jakich użyłeś i sposobowi, w jaki je sformułowałeś. Jeśli nie jesteś z tego zadowolony przeredaguj je i zapisz jeszcze raz.

6. Zredaguj teraz streszczenie jako podsumowanie i zapisz:
a) Wytyczne na ten rok
b) Zasady, którymi będziesz się kierował
c) Dziesięć celów


Krąg zarządzania czasem (funkcje kierowania)

środa, 23 lipca 2008

Baobaby


Otóż na planecie Małego Księcia były ziarna straszliwe. Ziarna baobabu. Zakażony był nimi cały grunt. A kiedy baobab wyrośnie, to na wyrwanie jest za późno i nigdy już nie można się go pozbyć. Zajmie całą planetę. Przeorze ją korzeniami. A jeżeli planeta jest mała, a baobabów jest dużo, to one ją rozsadzają.

- Jest to kwestia dyscypliny - powiedział mi później Mały Książę. - Rano, po umyciu się, trzeba robić bardzo dokładną toaletę planety. Trzeba się zmusić do regularnego wyrywania baobabów, i to natychmiast po odróżnieniu ich od krzewów róży, do których są w młodości bardzo podobne. Jest to praca bardzo nudna, lecz bardzo łatwa...

Pewnego dnia poradził mi, abym spróbował narysować ładny obrazek, który by pomógł dzieciom z naszej planety zrozumieć niebezpieczeństwo baobabów.

-Gdyby kiedyś podróżowały - mówił mi - może im się przydać. Czasem odłożenie pracy na później nie przynosi szkody. Lecz w wypadku baobabu jest to zawsze katastrofą. Znałem planetę, którą zamieszkiwał leniuch. Zlekceważył trzy pędy ...

Według wskazówek Małego Księcia narysowałem tę planetę. Nie lubię prawić morałów. Lecz niebezpieczeństwo baobabów jest tak mało znane, a ryzyko, na jakie narażają się ci, którzy zabłądzą na jedną z małych planet, jest tak poważne, że tym razem odstąpię od mych zasad. I mówię: dzieci, uważajcie na baobaby!